Dag lopers en afwezige Jan,

Na de ontvangst bij H&J reden we met 5 Peelwaarts. Herman was weer terug uit Portugal maar helaas ontbrak Jan, dankzij iets wat bij het eten niet goed gevallen was (maar het gaat nu weer goed, zo zei hij mij). De tocht werd dankzij Hanks knooppunten 13,7 km lang (4,3 km gemiddeld). Het was een qua landschap afwisselende tocht en opnieuw goed weer.

We startten in Landhorst (een vlek behorend bij Sint Anthonis) wat macaber, maar binnen 15 meter werd dood en leven gecombineerd en wanneer je vanuit de uit Wikipedia gepikte laatste alinea doorklikt tref je de doodgraver aan als peelwerker.

Zoals gezegd een weids landschap met open doorkijken met comfortabele rustplekken. We passeerden en liepen langs de Peel-Raamstelling. De hieronder gepikte tekst geeft maar weer eens aan hoe moeilijk echt samenwerken blijkt. Afgezien daarvan een knullig “kanaal” en beton dat versterkt blijkt te zijn met bakstenen.  Hanks bouwkundige linker arm duidt daar nog maar eens op.

Volgende keer vertrek bij Herman, Hank zorgt voor de tocht, Jan is dan met zijn Jeanette op een 80-jarige retraite in de Ardennen en Cor vertoeft met zijn familie op Ameland.

Ton

Voor de foto’s: lees verder.

Bron van de wandeling: knooppuntenkaart Oost-Brabant

GEPIKT 1:

De Peel-Raamstelling was een Nederlandse verdedigingslinie die in 1939 werd aangelegd en al op 10 mei 1940, de eerste Nederlandse oorlogsdag, is gevallen. De stelling bevond zich achter de Maaslinie, variërend van 9 km tot 21 km van elkaar. De stelling begon aan de Maas, ter hoogte van Grave om via Mill, door de Peel en langs de Zuid-Willemsvaart aan de Belgische grens bij Weert te eindigen. Een onhoudbare linie. De Nederlanders waren erop gericht om een aansluiting te creëren tussen de Peel-Raamstelling en de linie langs het Albertkanaal, maar de Belgische legerleiding pleitte voor een nieuwe linie: vanaf het Albertkanaal naar het noorden langs de lijn Tilburg-Waalwijk en de Bergsche Maas. Deze variant, de Oranjelinie, bestond aan de Nederlandse kant echter niet anders dan in krijgsspellen.

De Peel-Raamstelling werd onhoudbaar, doordat er geen overeenstemming werd gevonden tussen Nederland en België over doortrekken van de stelling op Belgisch grondgebied. Zodoende was de linie zeer kwetsbaar voor omtrekking via België, omdat tussen Weert en Tilburg voor de vijand geen weerstand van betekenis was. Daarom vond generaal Winkelman hardnekkige verdediging met een volledig legerkorps en de lichte divisie te riskant. Om die reden kleedde generaal Winkelman de bezetting van de stelling uit. Alleen de frontlijn zou worden bezet, door zes bataljons van het 3e Legerkorps en enkele bataljons van de Peeldivisie. Die Peeldivisie bestond in hoofdzaak uit 8 infanteriebataljons met zwakke ondersteuning. Daarvan lagen zeven bataljons in de Maaslinie en langs de grenzen met Duitsland en België. Een bataljon lag bij Grave. Als de strijd bij de Peel-Raamstelling zou komen zouden ook de zes achtergebleven bataljons van het 3e Legerkorps onder de Peeldivisie staf komen te vallen. De commandant van de divisie en tevens Territoriaal Bevelhebber Noord-Brabant, kolonel L.J. Schmidt, had daardoor in feite 14 bataljons onder zijn bevel, maar die waren door slechts één regiment stokoud geschut ondersteund. Hij had naast dat oude geschut nauwelijks zware wapens ter beschikking voor de verdediging.

Op 6 april 1940 besloot Winkelman dat het IIIe Legerkorps en de Lichte Divisie achter de Peel-Raamstelling alleen de schijn van een verdediging mochten ophouden. Bij een aanval moesten zij – onder achterlating van zes bataljons – direct naar de Vesting Holland terugkeren.

De gelegerde soldaten waren bij de uitbraak van de oorlog in de veronderstelling dat de lege loopgraven achter hen, snel weer in bezit werden genomen door soldaten ‘op oefening’ bij ‘s-Hertogenbosch. Echter, deze gingen volgens opdracht van Winkelman de andere kant op, richting de Waal-Lingestelling. …………………Lees verder.

GEPIKT 2:

Landhorst is een ontginnings- en kerkdorp in de Noord-Brabantse gemeente Sint Anthonis. Het is ruwweg gesitueerd tussen de dorpen Wanroij en Sint Anthonis. Het dorp telt 705 inwoners (1 januari 2016). Samen wonen zij op 265 woonadressen. Landhorst heeft een café, een gemeenschapscentrum en een kerk. De naam heeft het dorp te danken aan de zandruggen in het landschap, die zijn overgebleven nadat het veen was afgegraven voor turf. Dergelijke verhogingen worden ‘horsten’ genoemden. …… Lees verder.