2025-02-19 Liessel

Dag allen,

2025-02-19-Liessel-14Op 19 februari 2025 was er natuurlijk de allerhartelijkste ontvangst bij Ton en Fiet op de Espenhof. We begonnen met z’n vijven, want Toon vierde de hele dag door zijn verjaardag met anderen. Alsnog van harte proficiat, Toon. De verjaardagstaart houden we wel tegoed.

Ton meldde dat tot zijn en ons verdriet hij niet kon meelopen vanwege een aandoening onder de naam hielspoor. Dat roept bij sommigen van ons dan gelijk associaties op. Wilde hij ons het spoor bijster laten zijn, want hij moet toch de wandeling plannen? Of wilde hij ons juist op een ander spoor zetten? Of spoort hij zelf niet? En dat allemaal bij een man die zelf gek is van het spoor. Maar dergelijke woordspelingen verhelpen geen hielspoor, dus we leven toch zeker met je mee, Ton. Sterkte en snel herstel gewenst.

Voor we werden uitgezwaaid om met z’n vieren op pad te gaan toverde Ton voor de derde keer de Dennendijkse Bossen-tocht uit de hoed van KlikPrintenWandel.nl. Eerder deden we op initiatief van Ton de tocht op 14-02-2018 (klik hier), dus bijna exact 7 jaar geleden. Daarna deden we het nog een keer op 15-06-2022 (klik hier), ook geïnitieerd door Ton. En nu dus weer. Kennelijk heeft Liessel zijn hart gestolen.

Maar niks erg. Het voordeel is dat er veel foto’s beschikbaar zijn, zodat Harry in het koude weer niet steeds de handschoenen hoefde uit te trekken om mooie motieven te fotograferen (nog dank daarvoor). Want bij veel bekijkenswaardige objecten konden we zeggen: “Oh, daar hebben we al foto’s van”. En ook de tekst hoeft niet erg waarheidsgetrouw te zijn, want de tocht is al twee keer door Ton beschreven.

Maar desalniettemin, we gingen van start op een koude ochtend, met het eerste stuk tegen de snijdende wind in. Hartverwarmend was wel dat ons duidelijk werd gemaakt dat Liessel in deze tijd Keienland heet. De voortuin lag er ook vol mee. Het ijs was al gauw gebroken, niet door ons, wij hebben het zorgvuldig vermeden omdat we terecht twijfelden aan de dikte.

Achteraf gezien hadden we uit de eerdere teksten van Ton kunnen leren dat het moeilijk zou zijn om een zitplek voor de lunch te vinden. Daar kwamen we pas te laat achter zodat het uiteindelijk een grote buis en een betonstaaf moesten worden, tegenover een akker waar de vorige keer de aardappelen fraai in bloei stonden. Gelet op de gezichtsuitdrukkingen heeft het aan het plezier van de dag geen afbreuk gedaan.

De wateroverlast van het afgelopen jaar heeft ook in dit gedeelte van Brabant op een aantal plekken nieuwe mangrovebossen doen ontstaan. Of de Europese Commissie daar iets aan gaat doen is niet duidelijk. Wel doet ze veel aan andere dingen, blijkt uit het toelichtende bord. Voorlopig hebben we echter niet veel ander resultaat gezien dan geweldige trekkersporen (ook hier dus iets van spoor, Ton) en iets wat bijna op kaalslag lijkt in meerdere bospercelen. Het lag er vaak wat slordig bij.

Twee ouderen, een man en zijn trekker, deden arbeidsintensieve pogingen om een boomstam op de uitsteeksels achter de trekker te laten balanceren om uiteindelijk naar de kloofplek te rijden waar hij (de boomstam dus) in mootjes zou worden gehakt.

Bijna op het allerlaatste stukje van de tocht kwam er toch een echte bank in beeld, die het volgens Harry dan ook waard was om vast te leggen. Of deze bank uiteindelijk zal eindigen als aanvullende bodembedekking (houtsnippers) op het laatste stukje pad, het Pad Oude Molen, blijft een vraag. Of de kerk tegenwoordig zo’n warme uitstraling heeft dat de heide bij het pand naast de kerk in volle bloei staat, blijft ook een mysterie (maar daar is de kerk altijd al goed in geweest). Het was wel een mooi gezicht in de frisheid van de dag.

Tot slot bleek krap naast onze geparkeerde auto een regionale kaashandelaar zijn mobiele nering te hebben neergezet. Het liet aan duidelijkheid niets te wensen over: kaas komt kennelijk van de koe, hoewel van zo’n neuspulkende koe word je niet echt blij. Maar misschien, kijkend naar het nummerbord, dateert de illustratie nog uit het BKR-tijdperk, toen werd er wel meer vreemds geproduceerd als kunst.

  • Voor de statistiek: wij hebben de tocht volbracht in 11,7 km (omdat we soms iets afsneden van wat we al vaker genoeg hadden gezien, of om andere reden). De wandeling heet de Dennendijkse Bossen-tocht en komt uit de stal van KlikPrintenWandel.nl.
  • Volgende keer starten we bij Harry (die bij gebrek aan een direct toegankelijke horecagelegenheid toegezegd heeft zijn verjaardagsdrankje aan te houden, en mogelijk bij prettiger temperaturen in te ruilen voor een verjaardagsijsje).
  • Ondergetekende is er de komende 2 wandeldagen niet bij, vanwege sportieve uitdagingen in 2 buitenlanden.

Cor