Dag allen,
Inderdaad allen: we gingen met 2 auto’s van start. Dit uiteraard na de ontvangst bij Cor. Alles zat mee: de stralende zon, de wolkenloze hemel en natuurlijk de route: Oude Strijper Aa en het Leenderbos. Dat bos is niet zomaar iets: het is een Natura 2000 gebied. We liepen in deze streek 11,5 km en rondden de tocht dankbaar af met een ijsje (van Cor) uit een kunstige ijsmachine.
Jawel, het eerste plaatje herkenden we, we waren er ooit eerder, maar wanneer? (Noot van de redactie: op 07-10-2020, klik hier voor de tekst en foto’s, met nog een verwijzing naar een eerdere wandeling op 27-02-2017). De bloemen zijn wel ververst. De vreugde van deze verse bloemen werd direct verstoord: we vroegen ons af of in het belendende huis iemand gevangen werd gehouden. Maar we liepen door!
We kochten geen pompoenen, al hoewel het aanbod kleurrijk en veelvormig was. Uit de “bebouwde” kom betraden we een smal, beetje drassig grassig pad. De Strijper Aa is ook stuwrijk maar het bleef onduidelijk wat het effect van de gele drukknop voor invloed zou hebben op de waterstand. Dankzij Harry kunnen we ook het ruisende geluid van het koel helder stromende water horen.
We deden onderzoek, bewonderden de vondsten en verdwenen in ganzenmars in het groen en vroegen ons af of het toneelplankier veel voorstellingen biedt aan de Strijpers.
Ondanks de hitte bood de natuur fraaie tere bloemen. Het waarschuwingsbord riep vragen op. Wie moet nu aan de lijn en wie moet oppassen? Andere vraag is of de fraaie paarden behoren bij de hoeve op de achtergrond.
De trekker leert dat het begrip “kam” meer betekenissen kan hebben. We rusten en bewonderen de paarse hei, we aten en smeerden en dan rijst de vraag: wie is er nu binnen het schrikdraad.
Wanneer de route snel van pad en richting verandert is het oppassen geblazen: we waren iemand kwijt. Wanneer beller en gebelde tegelijk bellen krijgt een 3e beller de bezettoon en de 1ste beller geen gehoor. Het telefonisch overleg, dat toch tot stand kwam, had vervolgens succes en Ruud kon zich weer voegen.
De heide bood ook een literair rustmoment, uiteraard ook een voedzaam moment en (met dank) dankzij Cor aan het slot een ijzig likmoment. Dank ook aan Harry, die naast foto’s, zoals gemeld, ook voor een bewegend beeld zorgde.
Ton
Dienstmededeling: Volgende keer start: Espenhof 48.
Bron van de wandeling: KlikPrintenWandel.nl: Oude Strijper Aa en Leenderbos.
De Strijper Aa is een beek in Noord-Brabant. Zij begint aan de Nederlands-Belgische grens ten westen van Gastel en stroomt dan langs (vroeger door) het Soerendonks Goor en ten oosten van Leenderstrijp naar Leende, waar zij samen met de Buulder Aa de Groote Aa vormt. De bovenloop van de Strijper Aa behoort tot het Natura 2000 gebied Leenderbos en Groote Heide & De Plateaux. Het dal van de beek herbergt hier een van de grootste veenbossen van Nederland.
In 1974 werd deze beek in het kader van de ruilverkaveling “Strijper Aa-Budel” rechtgetrokken. De ‘normalisatie’ van wat toen een van de laatste nog vrijwel gave laaglandbeken in Nederland was gaf bij natuurliefhebbers veel commotie. Wat nog restte van de vroegere loop van de Strijper Aa stond sindsdien bekend als de Oude Strijper Aa. Omstreeks 2020 werd de normalisatie deels weer ongedaan gemaakt, waarbij de loop van de Strijper Aa weer in ere werd hersteld. Hierbij zijn ook waterbergingsgebieden (3x woordwaarde) ingericht.
Het Leenderbos is onderdeel van Natura 2000-gebied Leenderbos, Groote Heide & De Plateaux. Het maakt deel uit van een uitgestrekt natuurgebied op een aaneengesloten zandrug tussen Eindhoven en het Belgische Achel. Het Leenderbos wordt in het westen begrensd door de Tongelreep, in het noorden door het natuurgebied Valkenhorst, in het oosten door Leenderstrijp en het dal van de Strijper Aa en in het zuiden door het natuurreservaat Groote Heide.
Boswachterij Leende is onderdeel van Staatsbosbeheer en ongeveer 1600 ha groot. Het gebied is voornamelijk beplant met naaldbos, grove den die bestemd was voor mijnhout en douglasspar voor de houtverwerkende industrie. Het ontginningsbos werd in de jaren 30 van de 20e eeuw aangelegd als werkverschaffingsproject op het uitgestrekte heidegebied de Groote Heide. Uit deze episode is nog een houten werkkeet bewaard gebleven.
Het Leenderbos is een van de eerste bossen die bewust zo zijn aangelegd dat het tevens een aantrekkelijk recreatiegebied zou worden. Kenmerkend daarvoor zijn de licht gebogen dreven, in tegenstelling tot de meeste ontginningsbossen waar de dreven in een dambordpatroon zijn aangelegd. Daarnaast werd een aantal vennen met omgeving gespaard, en wel de Galberg, de Hasselsvennen, het Klein Hasselsven en het Dorven.