Dag allen,
Vandaag het afscheid van Hank, die ruim 29 jaar heeft meegelopen. Samen met Ton Puthaar en Toon Pijnenburg behoorde hij tot de “founding fathers” van wat later Het Silveren Roshert zou gaan heten.
We vertrokken met 4 bij Cor voor een korte “omgevingstocht” (het werd 6,9 km) met als startpunt Moeke, voorheen De Pettelaar, Wij, lopers, hoefden gelukkig niets aan de lijn te houden en we lieten de beesten -bruin of zwart – die we ontmoetten, ongemoeid.
Zonder routebeschrijving loodste Cor ons door het gebied, langs Oud Herlaar, zodat we rond 12 uur bij Moeke konden neerstrijken, waar we de verlate, gezond gekeurde Ruud, de lopers, de vertrekkende Hank en José en uiteraard onze partners Marjo, Jane en Fiet, troffen.
We nestelden ons aan de dis waar Ton het ”verleden” van Hank en zijn bijdragen aan de club memoreerde, Zijn pretogen, zijn vriendelijkheid, zijn alertheid maakten dat Hank al die jaren een zeer gewaardeerd wandelmaatje was. Toen wij “vroeger” tijdens de wandelweken in al dan niet in “primitieve” verblijven verbleven, leerden wij zijn logistieke kennis en kunde waarderen en wat meer was: de vruchten daarvan plukken.
Onze dank voor zijn deelname en bijdrage aan onze wandelgroep benadrukten we met een kop met de koppen van de meeste lopers, met een bloem voor nu en een tijdje daarna voor José, en een compilatie van Hanks fotoverleden, tijdens de vele tochten uit de afgelopen jaren. Namens Hank sprak José het slotwoord.
Vaarwel Hank: het ga je goed.
Ton
DIENSTMEDEDELING: Volgende keer start bij Ruud, waar ook kennis maken met een mogelijk nieuwe loper: Jacques van Helden.
Villa De Gruijter / Landgoed De Pettelaar
De Villa De Gruijtert ligt pal langs de drukke autoweg A2 verscholen in het zeventiende-eeuwse landgoed De Pettelaar. Het 47 hectare grote gebied wordt gedomineerd door lange lanen en was lange tijd eigendom van de Bossche familie De Gruijter. In 1929 is de huidige villa gebouwd naar ontwerp van de Bossche architect J. Keulemans. J. van Velthoven (1949) bewoont sinds eind 1994 het huis, met de particuliere parktuin in Engelse Landschapsstijl daar direct omheen. In dat jaar is het landgoed, dat buiten het privéterrein is opengesteld voor wandelaars, verkocht aan Brabants Landschap. De huidige bewoner houdt van de ruimte aan de zuidelijke stadsrand, en de natuur om zich heen. “Heel dicht bij het stadscentrum, vijf minuten op de fiets. En je kunt van hier tot Boxtel door natuurgebied lopen.” De Pettelaar stond al in de zeventiende eeuw als landgoed bekend. Karakteristiek is een schijnbaar onregelmatige verdeling in bos, grasland en akkers in een natuurlijke omgeving met vele hoogteverschillen. Door het gebied liggen gebogen lanen, die samenkomen bij het moerassige overgangsgebied naar Oud-Herlaar en het Sterrenbosch. Vanuit de villa van Van Velthoven lopen lange zichtlijnen. Louis de Gruijter kocht het landgoed met zomerhuis als buitenverblijf. “In 1870”, aldus achterkleinzoon Lauri de Gruijter (1930). “Mijn grootvader Jacques erfde het in 1911, en liet het zomerhuis slopen en de huidige villa bouwen.” Jacques de Gruijter, die samen met zijn broer Lambert het Bossche kruideniersconcern De Gruyter groot maakte, gebruikte de villa uitsluitend als zomerverblijf.
Zijn zoon Lo nam er in 1939 zijn intrek met zijn gezin, waar Lauri deel van uitmaakte. Het huis werd toen grondig verbouwd en uitgebreid. Huis en landgoed liggen op een betrekkelijk hoge zandrug in het Dommeldal. Tijdens de overstroming van begin 1995, toen ook de A2 langs het landgoed onder water stond, bleef het huis op het nippertje droog. Van Velthoven: “De toegangsweg lag nog net niet onder water, het landgoed en het grootste deel van het park wel. Om mijn huis te bereiken moest ik door een politiebarricade op de Oude Gestelseweg heen, maar dat kostte me de grootste moeite. Ik zei: ik woon hier, ik moet erdoor. Zij: dat kan niet, het staat onder water, hier wonen helemaal geen mensen. M’n visitekaartje met m’n adres hielp ook al niet. Uiteindelijk lieten ze me in een ruzie-achtige sfeer door. Zoek het dan ook zelf maar uit, zeiden ze. Zo kon ik naar huis.”
De rijksweg A2 is in de jaren zestig van de vorige eeuw aangelegd dwars door het landgoed, waar oorspronkelijk ook de Pettelaarse Schans toe behoorde. “Maar het gekke is: hoe mooier het weer, des te stiller het wordt. Je hoort dan het verkeer en de stad als achtergrondgeruis, een slaperige zee op het droge. Het aantrekkelijke van dit huis vind ik de relatie met buiten, de ruimtelijkheid. Je kijkt op het park uit, hangt erin rond, bent erin bezig. In het landgoed is een dassenburcht, er zitten reeën, eekhoorns en konijnen en vossen. Je bent hier in het overgangsgebied naar de natuur.”
Het landgoed is nu beschermd natuurgebied, en wordt vooral in het weekeinde druk bezocht door wandelaars. Net als vroeger. Van Velthoven vond bij de huisstukken nog een heel pakket ‘bewijzen van toegang’ die de familie De Gruijter tegen betaling aan gezinnen verstrekte.