Dag allen,
De complete club (al zou het derde plaatje dit niet zeggen) was te gast bij Harry, voor de gebruikelijke start. Op naar de bossen van het Landgoed De Utrecht, voor een tocht van 11,2 km met mooi droog weer.
Over mooi droog weer gesproken: risicoloos bleken we – tenminste wat het weer betreft – over De Utrecht te kunnen lopen. Logisch want via AMEV en ASR blijk je bij De Utrecht uitstekend verzekerd te zijn. Het boompje bleek/bleef levensvatbaar. Kortom, we beliepen een uitermate fraaie route (mede voorzien van foto’s van Harry), met af en toe voor de langlopers een bekende plek. (Noot van de redactie: kijk bijvoorbeeld bij de foto’s van 05-05-2010 en 17-04-2013).
Mooie en soms natte bospaden, die fraaie door- en inkijkjes boden. Het schuimend water deed al denken aan het slotakkoord van de tocht. (Smaken verschillen). Het was en bleef droog, de zon liet goeddeels verstek gaan, maar we konden wel de boom/bomen in het water zien schijnen. Sterker nog we konden ze er in zien staan.
We rustten onder – of liever gezegd – aan de voet van een voor enkelen van ons bekende, nu helaas niet beklimbare toren. Het nu open landschap leidde naar het startpunt, waar Harry ons liet delen in zijn verjaardag. Bier, koffie en fris gelardeerd met bitterballen onderstreepten deze heugelijke dag. Graag gaven we hem daarvoor alle ruimte. Dank en van harte een gezond nieuwjaar gewenst.!
Ton
Dienstmededeling:
- de komende 2 wandelbeurten loopt Cor niet mee.
- volgende keer start bij: TonV. (Hij kan dan vast met iemand “meeliften”)
Bron van de wandeling: Knooppuntenwandeling door de bossen van Landgoed De Utrecht
Landgoed “De Utrecht”
Landgoed “De Utrecht” is gelegen in de Brabantse Kempen en strekt zich uit over de gemeente Hilvarenbeek en Reusel de Mierden. Aan de westzijde wordt het landgoed begrensd door België.
In 1898 startte de Levensverzekeringmaatschappij “De Utrecht” een groot ontginningsproject als geldbelegging. Dit is uitgegroeid tot het Landgoed “De Utrecht” zoals wij dit nu kennen. Het Landgoed “De Utrecht” is zeldzaam in z’n soort vanwege de schaal van de ontginningswerkzaamheden én de grote omvang van het landgoed. De totale omvang van het landgoed “De Utrecht” is 2.485 hectare en omvat ca. 1.600 ha bos, 600 ha landbouwgrond, 200 ha natuurterrein en 100 ha overig (golfbaan, wegen, water en erven).
Diessen
Diessen is genoemd naar de rivier de Dieze, waarvan de huidige beek de Reusel, die langs Diessen stroomt, een bovenloop is. Er zijn archeologische vondsten ontdekt uit ongeveer 700 v.Chr, die bewoning in de Vroege IJzertijd veronderstellen. In de Romeinse tijd was Diessen niet onbelangrijk. De godheid Hercules Deusoniensis werd hier vereerd, die vermoedelijk een versmelting is van de Romeinse halfgod Hercules en een inheemse godheid. Er wordt beweerd dat het heiligdom, waarin deze godheid werd vereerd, onder de huidige Sint-Willibrorduskerk zou liggen, maar het is daar nimmer aangetoond.
In de geschriften van de Romeinse geschiedschrijver Damianus Marcellinus werd vermeld dat in het jaar 370 een veldslag tussen de Romeinen en de Saksen zou hebben gewoed, waarbij de Saksen verloren en toestemming kregen zich terug te trekken. Ze werden op hun terugtocht alsnog tot de laatste man afgeslacht. De heilige Hiëronymus maakte eveneens melding van deze gebeurtenis en schreef: Saxones caesi Deusone in regio Francorum, wat betekent dat de Saksen in het Frankische gebied bij Diessen in de pan zijn gehakt. Dit alles maakte dat het jaar 370 als ontstaansgeschiedenis van Diessen werd gekozen, wat natuurlijk twijfelachtige waarde heeft.
Hierna werd Diessen genoemd in het Liber aureus, waarin staat vermeld dat een zekere heer Engelbert in 712 een hoeve in Diessen met een horige en zijn gezin aan de heilige Willibrord schonk (in loco Deosne casatam unam et mancipum cum uxore et infantibus). Aan de authenticiteit van dit (overgeschreven) document kan worden getwijfeld, gezien de belangen van de Abdij van Echternach hieromtrent. Deze Abdij ontving in 727 de bezittingen van Willibrord.
In 1875 werd de klinkerweg van Hilvarenbeek naar Oirschot aangelegd, maar de wegen naar Baarschot en naar Haghorst werden pas in 1930 verhard. Diessen was tot in de 20e eeuw vrijwel geheel agrarisch.