Dag allen,
Op de dag dat Cor verjaarde gingen we samen met hem toch op pad. Het was immers woensdag. Ruud bood ons onderdak voor de start met toebehoren. Op naar Heeswijk-Dinther: het Kasteel. Het werd een knooppuntenwandeling van 10,5 km.
Een tocht met prima weer in een bekend en toch afwisselend landschap. Gelet op de historie is het de vraag of het niet-zo-uitnodigende bordje bij de slotgracht effect zal hebben. Maar goed, een kasteel is een kasteel. Het moet wel een “machtige” burcht geweest zijn, getuige het feit dat de bomenvorm zich aanpast aan de toren. Knoestige bomen omgrensden het “fort”.
Het land was drassig na alle regen, maar, zoals te zien, de paden droog. Dat kan ook niet anders gelet op de waterwerken, die het peil op peil houden, zodat we zonder gevaar de lucht konden beschouwen.
Helaas ontbrak de zon om de pijl goed uit te lichten. Het kan ook gewoon een slechte foto zijn.
En toen… toen streken we neer in Rosmalen op een met name voor Cor en Toon vertrouwde plaats: de Golfclub Landgoed Coudewater. Cor wilde zijn geboortedag niet ongemerkt laten passeren. Het bleef niet bij warme chocolade. Cor’s ”WhatsApp-logo” illustreert dit.
Wij dronken (en aten) hem graag zijn nieuwe jaar in. Hartelijk dank.
Ton
(Met grote vertraging mede dankzij de Vincentius boekenbeurs.) (Het zij je vergeven, red.)
DIENSTMEDEDELING: Op 07-02-24 is de start in Rosmalen: bij Cor.
Bron van de wandeling: Knooppunten Noord-Brabant
Kasteel Heeswijk is een voormalige waterburcht bij Heeswijk in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. Het kasteel dateert uit de 11e eeuw.
Reeds in het jaar 1080 ontstond er een voorloper van het huidige kasteel, een zogenaamde motte-burcht. In de loop van de middeleeuwen werd de motte (kasteelheuvel) afgevlakt en werd op de plaats van de burcht een kasteel gebouwd. Vanwege de ligging bij de rivier De Aa was het een waardevol bezit omdat hier de schepen langskwamen vanuit de Peel naar ‘s-Hertogenbosch.
Eigenaren van het kasteel zijn onder meer de families Van Glymes en Cirksena. Graaf Johan Cirksena van Oost-Friesland bouwt een voorburcht van baksteen met natuurstenen banden of speklagen. Hiervan zijn de west- en zuidvleugel bewaard gebleven.
Kasteel Heeswijk heeft meerdere malen een rol gespeeld in de geschiedenis. Het lukte prins Maurits rond 1600 tot tweemaal toe niet om het kasteel in te nemen. Zijn halfbroer Frederik Hendrik slaagde daar in 1629 wel in, zodat hij vervolgens ‘s-Hertogenbosch kon belegeren.
In 1672 was de Zonnekoning Lodewijk XIV een ongenode gast op Kasteel Heeswijk tijdens zijn strijd tegen de Republiek. De verdedigingswerken worden vernietigd en het kasteel verwordt tot een buitenhuis. Aan het eind van de 18e eeuw gebruikte Pichegru, generaal van de Franse Revolutie onder leiding van Napoleon, het kasteel nog als hoofdkwartier.
In 1835 kocht gouverneur André Baron van den Bogaerde van Terbrugge het in verval geraakte kasteel en startte meteen een grootse verbouwing. Het buitenhuis verwordt weer tot een (neogotisch) kasteel. Hij bracht er zijn grote collectie van schilderijen, middeleeuwse beelden, kunstvoorwerpen en curiosa onder. Na zijn dood breidden zijn zoons, de jonkers Louis (1855 –1890) en Alberic (1890 –1895) (ook wel Donat genoemd) de collectie verder uit. Het was op afspraak te bezichtigen. Ten behoeve van dit ‘museum’ werd het kasteel uitgebreid met onder andere de Wapenzaal en de IJzertoren.
Jonkheer Alberic had een bijzonder testament opgesteld. Hij liet het kasteel en kasteel Nemerlaer na aan zijn achterneven: Baron Willem en diens broer Othon. Deze achterneven mochten echter pas over de erfenis beschikken wanneer Othon 80 jaar zou zijn. Het kasteel mocht niet worden bewoond, maar moest voor publiek toegankelijk zijn om de verzameling te bewonderen. Het liep niet geheel zoals gepland, want een groot deel van de collectie werd geveild in 1900.