Dag allen,
Via een omweg bereikten we Cromvoirt, waar Ruud de koffie, de appelflappen en de route had klaar staan/liggen. Het zouden 11,7 km worden onder een strakblauwe lucht: dus zon overgoten. Jacques ontbrak niet bij zijn kleinkinderen dus wel bij ons.
Met 1 auto naar het startpunt in Haaren: Kasteel Nemerlaer. Bij het startpunt lonkte een schaduwrijk terras waarop Harry toezegde dat we daar later zouden neerstrijken. Overigens, Harry’s foto’s zijn in het overzicht verwerkt.
In het afwisselende landschap was veel te zien: dromende koeien, wellicht wachtend op Potter, later zouden we er ook dromerige schapen treffen. Mochten we nog twijfelen: het is – triest genoeg – in de Kampina, zo bleek, toch niet zo veilig, maar wel met prachtige doorkijkjes in een fraai landschap. De stralende hei laat zien dat het augustus is. De zon straalt in het vele water van de vennen en kleurrijke bloemen benadrukken de zomer.
Eén doorkijkje via het Verzetslaantje verwijst naar een herdenkingsplaats, die we ooit eerder bezochten, Cor weet vast nog wel wanneer! (Zeker en vast, en wel op 31-08 2016: Klik hier voor de tekst, klik hier voor de foto’s.)
Mierenhopen, zandvlakten en -verstuivingen, waterpartijen en, zoals hiervoor al gemeld, wollige beesten veraangenaamden de route!
We poseerden terecht: want we betraden het Jonkheerpad. Dat is zoals bij “Geleend” te zien is, niet zomaar een pad.
En toen streken we neer bij het kasteel, waar Harry ons – onder grote dank- voorzag van drank en spijs. De zorg over het standaard aantal bitterballen en onze groepsgrootte, was dankzij de kleinkinderen van Jacques snel voorbij.
Ton
SPOORBOEKJE: Volgende keer is de start bij Cor. (Dat wordt fietsen)
Kasteel Nemerlaer is een 14e-eeuws kasteel, gelegen in Haaren, in Noord-Brabant. Het kasteel is vernoemd naar het riviertje de Amer (later Nemer) en Laer (open plek in het bos). Het wordt voor het eerst genoemd in 1303, als woning van ridder Geerlinck van den Bossche. Kasteel Nemerlaer werd in 1718 gerestaureerd en gedeeltelijk verbouwd. In 1751 overleed hier Baron Isaac Cronström, deze was tussen 1744 – 1747 generaal der infanterie over de Nederlanden.
In 1852 werd het kasteel eigendom van jonkheer Donat Théodore Alberic van den Bogaerde van Terbrugge (1829-1895). In 1880 volgde een verbouwing van het kasteel met een uitbreiding aan de achterzijde met serres en een middenpaviljoen. De rest van het gebouw werd van een beklamping voorzien.
In een berucht geworden testament bepaalde de jonkheer wegens onmin met zijn familie dat het huis bijna 70 jaar onbewoond moest blijven, dit lot trof ook kasteel Heeswijk.
Toen deze termijn was verstreken kocht stichting Het Brabants Landschap in januari 1964 het landgoed. Het vervallen kasteel kreeg men er voor één gulden bij.
Aanvankelijk wilde Het Brabants Landschap het kasteel laten vervallen tot ‘vogeltjesruïne’. Op initiatief van de echtgenote van de toenmalige voorzitter van Brabants Landschap werd op 16 februari 1967 de Stichting Kasteel Nemerlaer opgericht met als doel de wederopbouw en het behoud van het kasteel. Medeoprichter Anton van Oirschot (journalist, historicus, Brabant- en kastelenkenner) trok met zijn gezin in het vervallen gebouw en knapte het helemaal op. Hij besteedde hier onder andere een erfenis aan.
In 1969 ontstond brand op een zolderverdieping waarna het kasteel grotendeels uitbrandde. Hierna werd het stukje bij beetje weer gerestaureerd door de inzet van vrijwilligers en van Van Oirschot en zijn vrouw, de kinderboekenschrijfster Carole Vos (pseudoniem voor Truusje van Oirschot-Sparla).
Het kasteel wordt nog steeds bewoond. Daarnaast vinden er culturele en publieke activiteiten plaats, zoals exposities en concerten. Na het overlijden van Anton van Oirschot in 2004, bewaakt Carole Vos de doelstelling van Stichting Kasteel Nemerlaer (kunst, cultuur en educatie) en daarmee Kasteel Nemerlaer.
Overweg Jonkheerpad in Oisterwijk opgeheven
Vanaf 20 december 20211 is de overweg Jonkheerpad in Oisterwijk gesloten. Deze overweg (voorheen gebruikt door voetgangers) was een zogenaamde NABO: een Niet Actief Beveiligde Overweg. Dit type overweg wordt niet afgesloten door middel van slagbomen en dit brengt gevaarlijke situaties met zich mee.
Daarom heeft ProRail in overleg met Brabants Landschap besloten de overweg te sluiten. Ondertussen wordt een plan uitgewerkt om een tunnel onder het spoor aan te brengen zodat mensen het spoor veilig kunnen kruisen.
Bekijk het infopaneel:
