Dag allen,

Deze keer waren we helemaal compleet bij de start en ook bij het slot van deze fraaie tocht in het afwisselende Brabantse land, om precies te zijn nabij Goirle: Nieuwkerk. Toon had de afgeronde 10,6 km tocht gevonden bij KPW en ook gezorgd voor uitstekend zonnig, droog wandelweer.

De foto’s van Harry zijn niet de reden dat deze terugblik zo laat komt. Voordat ik thuis was waren ze al doorgeseind. 

Een start bij een bierbrouwer, annex abdij (of omgekeerd) en de door Ruud gedane toezegging de tocht niet droog af te sluiten, zorgde ervoor dat deze dag niet meer stuk kon. En zo was het ook.

Op naar de al dan niet lege ooievaarswielen. Maar misschien wees het bord de verkeerde kant op. In ieder geval was het een bosrijke start, varen-rijk, hoge stammen, mooie doorkijkjes met de in de afgelopen dagen node gemiste zonnestralen.

Wanneer je nogmaals van dit landschap wil genieten, grijp dan je kans en ga eind augustus fietsen.

Dat iedere land-, grond en/of huisbezitter zijn stempel wil drukken is te begrijpen. Maar enig inzicht in kleurstellingen in een natuurlijke omgeving valt te prijzen.

Het dichte bos werd opener en bood fraaie doorkijkjes, al dan niet voorzien van water en grote paddenstoelen. Dan doemt La Trappe op, maar we strijken daar niet neer. Nog niet, maar de tocht verder is beslist geen Tantaluskwelling. 

Gelijk de dieren vonden wij een mooie zit/rustplaats. De zon scheen even verderop door de bomen en struiken alsof we ijzerhoudend water zagen. Maar dat kregen we even later wel te zien.

De ontbaste boom leidde even later langs een paalgraf daterend van ca. 1750 v Chr., waarna wij de op door Ruud toegezegde tijdelijke rustplaats neerstreken.

Zon-rijk genoten wij van drank en toebehoren. Waarvoor dank.

Ton

Bron van de wandeling: KlikPrintenWandel.nl, Halve Maan-tocht.

Dienstmededeling: Volgende keer start bij Ruud. (Zou dat een traditie kunnen worden? Eén die het langer ”houdt” dan die van 20-03-22.)

Grootste studie ooit naar nut van wandelen concludeert: hoe meer je loopt, hoe langer je leeft.         

Klooster Nieuwkerk

Klooster Nieuwkerk Goirle is een unieke plek. Met respect voor de natuur, kun je in dit prachtige klooster en het bijbehorende landgoed bourgondisch genieten!  Of je nu komt vergaderen in een van de unieke ruimtes, je (trouw)feest geeft in de sfeervolle tuin, een nachtje komt logeren in de sfeervolle hotelkamers na een lange fietstocht of gewoonweg komt genieten van een hapje en drankje in het boscafé.

Tantaluskwelling

Een tantaluskwelling is een kwelling waarbij het gewenste nabij is maar onbereikbaar blijft. De naam verwijst naar het verhaal  van Tantalus. Het is een Griekse mythe waarvan verschillende versies bestaan, onder meer de volgende:

Tantalus, een zoon van Zeus en de oceanide Pluto, was ooit een favoriet van zijn vader. Hij mocht derhalve meedoen aan banketten van de goden en organiseerde die ook voor hen. Op een dag wilde hij de goden testen. Hij doodde zijn eigen zoon, Pelops, met de bedoeling de goden het mensenvlees voor te zetten. De goden aten er niets van, behalve Demeter. Zij at een stuk van Pelops’ schouder op omdat ze, in haar verdriet om haar gekaapte dochter Persephone, niet goed oplette. Hierna zetten de goden uit alle stukken vlees het lichaam van Pelops weer in elkaar en Demeter verving de door haar verorberde schouder door een stuk ivoor (in een ander verhaal staat ijzer).

Ze wekten Pelops weer tot leven en veroordeelden Tantalus tot een straf in de onderwereld. Tot zijn kin staand in water zou hij eeuwig dorst hebben, want zodra hij probeerde te drinken zakte het water weg en hoewel rijpe vruchten boven zijn hoofd hingen, blies de wind ze weg zodra hij er door honger gekweld een greep naar zou doen.

Tantalus stamde uit een vervloekt geslacht; er zijn nog twee mensen in de mythologie die Tantalus heten en ongelukkig aan hun einde komen.

Grafheuvels

De grafheuvels op de Regte Heide zijn afkomstig uit de Bronstijd (ca. 1750 v. Chr.). Eén grafheuvel heeft een ringwal met droge sloot. Grafheuvels werden gebruikt als begraafplaats. Men vermoedt dat deze heuvels niet alleen gebruikt werden om de doden een laatste rustplaats te geven, maar ook voor verering. De grafheuvels in dit natuurgebied werden in 1935 voor het eerst opgegraven en daarna gereconstrueerd. Rond 5 grafheuvels werden de palenkransen hersteld die uit de opgravingen bekend waren. Bezoek het Heemkundemuseum in Goirle voor uitgebreide informatie over de grafheuvels.