Dag allen,
Voltallig gingen wij op pad. Chaam (*) was de bestemming. De tocht werd 14,8 kilometer en liep door een winters landschap.
Cor’s verjaardag van de dag ervoor heeft hem niet belet een zeer fraaie wandeling uit te zoeken. We waren eerder in deze streek (2009-2012-2014). Voor ieder was deze tocht geheel nieuw. Zo ook de aanblik: winters weer, gedekte lucht en steeds wanneer een pad naar de open vlakte voerde, boog de route weer af. Dus nagenoeg liepen alle kilometers door het bos.
Geen mist, maar toch leek het alsof we onder een geluiddempende stolp liepen. Een enkele helikopter verstoorde de stilte.
We gingen op pad, niet wetend welke waterpartijen ons pad zouden kruisen. De brug over het 1ste stroompje met een plankier, dat leek alsof het de dag vóór onze tocht was neergelegd, wekte geen achterdocht. Maar ineens leek het alsof we in het tweestromenland (**) verzeild waren. Glibberend en soms slippend – niet wadend – vonden we ons pad. Een iel laagje ijs deed vermoeden dat het echt winter zou kunnen worden.
We liepen een knooppuntroute, die op een voor ons afwijkende manier vorm werd gegeven, Ramses Shaffy zong daar vroeger al over: Kijk omhoog…. De groengele verwijzingen stonden niet alleen op de bekende paaltjes maar kleurden ook de bomen. Zo vonden we onze weg en even later bleek het twee-stromen-land uit meer delen te bestaan. En opnieuw zochten en vonden wij ons pad.
Al dan niet in ganzenmars liepen wij over smalle, met dennen omzoomde paden, en dan weer brede “lanen”, waarbij de wegdooiende resten sneeuw doen vermoeden dat het in deze streken niet meer echt winter wordt.
En dan is daar het Ossengoor (***) de naamgever van deze route. De massa (piket)palen deed enkelen van ons aan asperges denken, maar gezien de tijd van het jaar ietwat voorbarig.
Toen stapten we de parkeerplaats op en liepen naar de uitspanning om Cor gelegenheid te geven ons te laten delen in zijn verjaardag. Iets wat we met graagte en dank deden na deze avontuurlijke, route zoekende tocht tussen de waterstromen.
Dienstmededeling: Volgende keer start bij Ton.
Bron van de wandeling: Wandelzoekpagina.nl, De Ossengoor Route.
(*) Chaam(sche bossen)
Ooit bestond het gebied uit zandverstuivingen en natte heide met verschillende vennen. Veel van deze heideterreinen zijn tussen 1900 en 1934 ontgonnen en bebost met voornamelijk grove den. Het gebied werd ontwaterd en te natte plekken werden omgezet in grasland. Hieraan heeft het bos zijn verrassende afwisseling te danken. De plantengroei van het gebied is echter arm en bestaat, vooral langs de paden, uit hei-schrale vegetatie.
(**) Mesopotamië (Oudgrieks voor tussen de rivieren) of Tweestromenland,
is het gebied rond de rivieren Tigris (ca. 1900 km) en Eufraat (ca. 2800 km lang). Het vormt het kerngebied van de huidige staat Irak en besloeg verder het noordoosten van het huidige Syrië en delen van Turkije. In geschiedkundige werken worden in Mesopotamië vaak Assyrië in het noorden en Babylonië in het zuiden onderscheiden, geografische aanduidingen die echter niet altijd met staten overeenkwamen. Babylonië bestond oorspronkelijk uit twee delen, het zuidelijke Soemer en wat noordelijker Akkad. In de loop van de geschiedenis slibde de delta steeds verder aan. Die streek wordt het Zeeland genoemd.
(***) Ossengoor
Neem zeker even de tijd om op het bankje bij het water te zitten en van het uitzicht te genieten. Het ven was ooit een weiland, maar staat al heel lang onder water. Vanaf het Ossengoor kronkelt het pad verder.