Dag lopers en de al dan niet gelande afwezigen,
We startten in Cromvoirt waar Ruud uitstekend gezorgd heeft en een fraaie route voorhanden had, die 11,3 km lang was.
Op naar Esch, bijna op loopafstand van het vertrekpunt (!). Smalle bospaden leidden ons schaduwrijk door het landschap, we stonden, voor we weer door donkere bospaden liepen, eerbiedig stil bij een kleine kapel.
Op de door bladerkronen overkluisde paden liepen we schimmig verder en troffen daar ook achter groen verscholen runderen.
De Eikenhorst liet ons diverse gezichten zien. Plotseling open landschap. De drooggevallen sloot (?), onderstreepte de weerberichten, die de avond voor onze tocht, melding maakten van groot regentekort. Gelukkig bleken niet alle poelen drooggevallen en – zoals later te zien was – stroomde er ook nog volop water door de Essche Stroom.
Rond Esch blijken ook nog verstandige boeren te wonen, want hun trekkers stonden op het erf.
De frisheid van de struiken en bloeiende bloemen lijken dan weer in tegenspraak te zijn met de droge sloten. Nee, het waren niet allemaal bos- en weidepaden: er was ook een stukje asfalt dat we beliepen en, zoals gezegd, de Esch stroomde rijkelijk en de gespiegelde bomen waren dankzij het water zichtbaar. Een fraai stukje tocht door het open land.
Het door Cor voorspelde bankje stond er nog en bood ons plaats voor de lunch met een schitterend uitzicht op een waterplas.
We werden niet vriendelijk ontvangen bij binnenkomst is de bebouwde kom van Esch, Hoezo sluipverkeer?
Dit welkom werd nog onderstreept door de afzichtelijke stenen tuinbeelden.
In het zicht van de parkeerplaats streken we neer en het laatste plaatje werd (niet mede, maar alleen) mogelijk gemaakt door Cor. Waarvoor dank!!
Wanneer dit traditie wordt, zal ik voor het volgende plaatje zorgen.
Ton
Dienstmededeling: Door de ruiling starten we volgende keer bij Toon.
Bron van de wandeling: Route.nl: Knooppuntenwandeling Ons Café – 3
ESCH
Esch is een dorp in de gemeente Boxtel in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. Van 1996 tot 2021 maakte het deel uit van de gemeente Haaren.
Voor 1996 was Esch een van de kleinste zelfstandige gemeentes in Noord-Brabant.
Esch wordt genoemd in een akte uit 773 over een schenking door een zekere Neveling van vier hoeven in Hesc aan de Abdij van Echternach, maar dit is vermoedelijk een vervalsing, waarbij het gaat om een afschrift van een niet meer bestaand document in het Liber Aureus van 1191. De aanduiding Hesc duidt op een plaats waar essen groeien wat nog in het wapen is te zien. De naam Hesc is mogelijk afgeleid van ‘asca’, een waternaam.
Esch heeft tussen 1892 en 1935 een eigen station gehad aan de spoorlijn Utrecht-Boxtel. Het gebouw zelf stamde al van 1860 en heeft tot 1970 bestaan.
In 1895 werd de eerste steen gelegd voor het klooster Sancta Monica, en in
1896 trokken de Witte Zusters in dit gebouw, dat was ontworpen door de Boxtelse architect J. de Vries-Paddenburg. Later werd hier nog van alles bijgebouwd, het laatst in 1977 toen het Afrikapaviljoen werd gebouwd. In 2005 werd het klooster verlaten en opgekocht door een projectontwikkelaar.
In 2012 is het klooster in gebruik genomen als appartementencomplex en zijn in het park 24 eengezinswoningen gebouwd, op de plek van het vroegere Afrikapaviljoen.