Dag lopers en helaas-afwezigen: Jan en Toon,
We waren te gast bij Hank. Gesterkt door koffie en appeltaart met desgewenst slagroom volgden we het uitgezette spoor van Ruud, die ons naar zijn woonplaats leidde.
Wanneer je verschillende reeksen knooppunten koppelt, kom je in een bekend gebied tot een nieuwe tocht. Het werd 12,7 km. De temperatuur was niet altijd aangenaam, de verwachte regen bleef goeddeels uit: maar toch uitstekend wandelweer.
Ondanks het ontbreken van de zichtbare zon en, wat meer is, de onzichtbare (warmte)stralen bleek de lente duidelijk zichtbaar. Fraaie bloesem veraangenaamde het zicht, helaas is na 272 jaar de poes nog niet uitgemauwd.
Op een kruispunt gekomen zou het kunnen lijken dat we de weg kwijt waren of dat de knooppaaltjes ontbraken. Niets was minder waar, het zal de verrassing van of liever gezegd over Napoleon zijn. Cromvoirt delft het onderspit t.o.v. Deurne. De reizende man die we hier in Cromvoirt c.a. ontmoeten brengt ons thuis googelend in een taveerne in Deurne, maar tegelijkertijd blijkt dit punt een onderdeel van een 17 km lange tocht die in Helvoirt van start gaat.
Achter het simpele stroompje Broekleij blijkt een compleet waterhuishoudingsverhaal schuil te gaan.
Soms leken we uitvoerig te overleggen. De vraag was gaan we wel of niet het bruggetje over. Uiteindelijk gingen we het over en het was goed.
De uitloper van De IJzeren Man bleek vervuild en even verderop gaven wij de voorkeur aan een andere vorm van bewegen.
Verderop werden we getroffen door bomenleed en coronaleed. We rondden Bernardus en lunchten in de kilte op een bankje op het looppad/dijkje tussen de verschillende holes.
De enscenering van de objecten op het laatste plaatje zal beslist niet de schoonheidsprijs verdienen.
Ton
Dienstmedeling: Volgende keer starten we bij Harry.
GELEEND:
Leij kan verwijzen naar meerdere riviertjes in Noord-Brabant.
Broekleij – riviertje ten zuiden, oosten en noorden van Helvoirt dat uitkomt in het Afwateringskanaal ‘s-Hertogenbosch-Drongelen.
Het Helvoirts Broek is een natuurgebied gelegen in het vochtige dal van de Broekleij en Oude Leij. Omstreeks 1900 was het gebied nog vrijwel een aaneengesloten moeras, maar tussen 1910 en 1920 werd dit ontgonnen door enkele particulieren die in een maatschap verenigd waren. Bij het Afwateringskanaal ‘s-Hertogenbosch-Drongelen werd een stoomgemaal gebouwd en, mede dankzij een netwerk van sloten en greppels, was het moeras in één jaar drooggemalen. Het werd verkaveld in langgerekte percelen die loodrecht op de waterloop stonden.
In het gebied broeden weidevogels, zoals kievit, grutto en scholekster.
Het gebied is aangewezen als Natte Natuurparel en vormt een verbindingszone tussen de grote natuurgebieden De Brand en de Kampina.