Dag lopers,
We vertrokken met 5 naar Boekel-Huize Padua. Toon had gemeld, die ochtend/dag andere bezigheden te hebben. Zijn zorg en aandacht ging uit naar een weggelopen pup.
De tocht bleek 14,7 km lang te zijn, het weer was redelijk zonnig en we hadden 15 seconden regen, maar toen liepen we in het bos.
Direct bij de start in Boekel werden we herinnerd aan Leontien die, met Olympisch goud behangen, geëerd werd met een monument. Heel toepasselijk want met de actuele medaille-oogst, groter dan in 1928, konden we weer “trotst” zijn op onze mensen.
Het verbod voor honden blijkt ’s nachts niet goed te werken: vandaar dat bord? (Ook iets voor Rosmalense maisvelden??) Het afwisselende landschap was kleur- en bloemrijk, we zagen met eigen ogen dat ook hier hoog water zijn best had gedaan oevers uit te slijpen en in dit waterrijke traject was ondanks de oer ook heel helder water te zien.
Het gebied was niet alleen bos- maar ook plasrijk met tal van houten, verweerde, gammele en bijgespijkerde bruggetjes.
We stonden even stil bij een houten hoogzit die, wanneer Jan ook had meegelopen, beslist beklommen was geworden (door hem). Het uitgestrekte gebied van de psychiatrische inrichting Huize Padua blijkt een brievenbus te hebben, maar ook een creatieve geest om een auto te pimpen.
Bij onze eerste stop werden we “bestormd” door dieren die na een halve minuut constateerden dat hier niets te verdienen viel en weg waren ze.
Hier zijn foto’s van Harry ingevoegd, die niet alleen de dassenburcht in beeld bracht, maar ook de capriolen vastlegde van over een smalle balk schuifelende lopers.
Zoals gezegd een waterrijk gebied met ook “aanzienlijk” niveauverschil.
Het was de moeite waard er te lopen en Boekel gaf gelegenheid achterstallige verjaardagen af te drinken. Deze keer was Ton aan de beurt. Een app meldde dat de activiteiten van Toon c.s. succesvol waren afgerond. De pup was terug.
Ton
Dienstmededeling:
- Volgende keer starten we bij Hank,
- Ton heeft een route en
- Harry is even op vakantie.
Boekel is een gemeente op de Peelrand in het oostelijk deel van de Nederlandse provincie Noord-Brabant. Naast de hoofdplaats Boekel liggen in de gemeente ook de kernen Venhorst en Huize Padua.
De naam van de gemeente verwijst naar een boom, de beuk.
Het territorium van de gemeente behoorde vroeger tot het Land van Ravenstein en in de tijd van de Republiek der Verenigde Nederlanden heerste er godsdienstvrijheid. Hierdoor ontstond de kern Huize Padua.
Huize Padua is een buurtschap in de gemeente Boekel die is vernoemd naar de gelijknamige psychiatrische instelling die behoort tot de GGZ Oost-Brabant. De instelling biedt onderdak aan ongeveer 500 personen.
De geschiedenis van Huize Padua voert terug tot het eind van de 17e eeuw, toen zich in 1694 in het nabijgelegen Handel een kluizenaar vestigde, Hogaert Verhofstad geheten, die tevens koster was in de Handelse kapel.
In 1742 werd hier het Huize Padua gesticht. De gemeenschap hield zich met dezelfde zaken bezig als voorheen, namelijk onderwijs, kosteren, hosties bakken, kaarsen maken, brouwen en de land- en tuinbouw. In 1826 begon men met de krankzinnigenzorg. Deze groeide spoedig uit tot het eerste instituut voor behandeling van psychiatrische patiënten in Nederland.