Dag Cor, Hank, Ruud, Toon en gastloper Harry,
Helaas is Jan nog steeds afwezig, desondanks liepen we met een “grote” groep onze tweede tocht sinds de tweede Corona- herstart.
Cor voerde ons naar Oventje, gemeente Landerd, voor een 12,5 km (gecorrigeerde lengte) lange tocht. Een tocht luisterend naar de intrigerende naam: Trentse Bossenpad.
De weersberichten dreigden uit te komen. Tijdens de heenrit regende het en we hulden ons bij de start in poncho’s e.d. Na enige kilometers bleken die niet alleen te warm maar ook overbodig. Op de terugrit bleken de ruitenwissers weer geen overbodige luxe.
Een nieuw gezicht in ons midden: Harry Hendrickx (welkom), en ook een nieuw plaatsje als startpunt: Oventje. Een gehucht van 480 inwoners. Spelend met voorzetsels hebben ze daar ook hun stratenplan ingericht en materiaal geleverd voor een quiz. ´Wat is er achter…”: jawel, een molen.
De bewoners zijn er echter ook bij de tijd, zo bleek. Een slootwand gemarkeerd met panelen en ze zijn er diervriendelijk. De zandwal, die we even later passeerden, deed ons onbewust denken aan de Dem in Hoensbroek.
Lopen verruimt de geest.
We weten nu ook waar de kerstbomen voor het oprapen liggen en toen en toen… liepen we parallel aan de Middenpeelweg en liepen over het vervallen tracé van het Duits lijntje. Waar ooit gekroonde hoofden van Londen naar Sint Petersburg treinden liepen wij. Een rechte baan, aan beide zijden geflankeerd door bomenbeschutting, deed ons mijmeren. https://youtu.be/w0rl42Bgeok kan helpen om in de stemming te komen. De landende straaljagers riepen de meer actuele historie op van deze plek.
Tevreden streken we neer bij het zicht op de eerdergenoemde molen en aanvaardden dankbaar de verjaardagsattentie van Hank, die tot ons genoegen besloten heeft verder mee te blijven lopen.
Ton
Dienstmededeling:
- Volgende keer starten we op de Espenhof 48.
- We zullen ook dit jaar helaas niet een wandelweek beleven. Dit levert wellicht een extra wandeling op en een gezamenlijk afsluitend etentje.
Geleend:
Oventje (dialect: Uiventje) is een kern in de gemeente Landerd, in de Nederlandse provincie Noord-Brabant, gelegen ten zuiden van de plaats Zeeland. Op 1 januari 2019 telde het plaatsje 480 inwoners. De kern bestaat uit tientallen huizen en boerderijen. Oventje heeft weliswaar een schooltje en kent een zeker verenigingsleven, maar is nooit tot een kerkdorp uitgegroeid. De geschiedenis van de school gaat zelfs terug tot 1828.
Op 10 augustus 1925 werd Oventje getroffen door de stormramp die over Nederland trok. Hieraan herinnert een geheel verwrongen elektriciteitspaal in de straat Voor-Oventje. Hierop is een plaquette aangebracht ter herinnering aan het bezoek van Koningin Wilhelmina op 18 augustus 1925 dat uit medeleven aan de getroffenen werd gebracht. Deze paal werd in 2006 gerestaureerd en op 31 maart van dat jaar opnieuw als gedenkteken ingewijd.
In 1982 werden de overblijfselen van een middeleeuwse steenoven gevonden, waar het dorp waarschijnlijk zijn naam aan dankt.
Het Duits lijntje was bedoeld als schakel in een verbinding van Engeland naar Duitsland, Oostenrijk en Rusland. Het lijntje werd aangelegd door de Noord-Brabantsch-Duitsche Spoorwegmaatschappij (NBDS) en, na veel organisatorische en financiële pijn en moeite, volledig geopend in 1878.
Drie jaar later gingen de eerste van de prestigieuze mailtreinen van Vlissingen naar Hamburg en Berlijn lopen via het Duits lijntje, in plaats van via Venlo over lijnen van de Maatschappij tot Exploitatie van Staatsspoorwegen. Ondanks constante groei van het verkeer over het Duits lijntje was de NBDS financieel niet erg succesvol: er werd genoeg verdiend om het bedrijf 40 jaar draaiende te houden, maar er moest constant geïnvesteerd worden om de mailtreinen te behouden en dividend schijnt nooit uitgekeerd te zijn. Met het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog verdween praktisch al het internationale vervoer. De NBDS gebruikte de leemte voor onderhoud en de mailtreinen kwamen na de oorlog nog wel terug, maar de hoogtijdagen waren voorbij. In 1919 nam de SS (Staatsspoorwegen) de exploitatie van het Duits lijntje over, en in 1922 ging de NBDS failliet.
In de Tweede Wereldoorlog speelde het lijntje een belangrijke rol, omdat de Duitsers de brug over de Maas bij Gennep ongeschonden in handen kregen en een aspergeversperring in het spoor bij Mill niet aangebracht was. Ook tijdens en na de bevrijding was het een van de weinige spoorverbindingen tussen west en oost, en werd het intensief gebruikt. Daarna werden langzamerhand stukken gesloten voor personen- of goederenverkeer en uiteindelijk opgebroken.