Dag allen,
We waren compleet. Na de koffie c.s. bij Jan op naar Luijksgestel voor een 16,1 km lange tocht (gemiddeld 4,3 km). Niemand zei: “O, daar waren we al …”: een geheel nieuwe tocht dus door de Kempen.
Een droge dag, bewolkt en vaak zon. De uitloop en de inloop liep over geplaveide wegen. Ook in de dorpskern zijn opmerkelijke dingen te zien. Een oude kerktoren gecombineerd met een hedendaags (?) kerkgebouw. Het dorp beschikt zelfs over 2 molens, waarvan 1 bij het Bakkerijmuseum. Omdat we vorige keer al een museum bezocht hadden konden we deze keer met een gerust hart verder: op naar de fraaie bossen en heuvels en zandvlakte en pad op en pad af.
Starten kost altijd enige tijd en die tijd benuttend zagen we een wonderlijke kar rijden. Schoolkinderen kunnen veilig naar school, de haastige automobilist kan het baken niet missen!
Het buitengebied in, bospaden en een vlakte. Heel bijzonder: voor het water houdt het Waterschap kennelijk ook verkiezingen. Keus genoeg, maar waar het voor staat blijft onduidelijk. Dat verschilt weer niet met onze stemborden.
We stonden uitvoerig stil bij de betekenis van het hekwerk bij de putten. Een stallingsrek voor de fiets van de controleur leek niet voor iedereen het juist antwoord.
Een van de hoogtepunten van de tocht was het bijzondere bospad met hindernissen. Daarna kwam een klein circuit met sterke hoogteverschillen, dat de mogelijkheid bood de wandelschoenen te testen. De tenen raakten de neuzen niet! De eerste eetpauze bood uitzicht op een fraaie vlakte en de tafel stond precies op de plek waar we waren en niet 500 meter verder! De tweede rustplek maakte duidelijk dat de zomer nabij is.
Wanneer je kunt klokkijken weet je hoelang we op pad waren.
Ton
>>>>>>Volgende keer voor het laatst op K5, Toon loopt dan even in Portugal
Bron van de wandeling: Groene Bus Wissels nr. 638: Luijksgestel, Struinen door de Kempen
De Kempen (ook Kempenland of Toxandrië (oude benaming)) is een diluviale zandstreek in het noordoosten van België en het zuidoosten van de Nederlandse provincie Noord-Brabant, ten zuiden van de lijn Eindhoven-Tilburg De naam van de streek is een vervorming van het woord Campinia of Campina, wat Latijn is voor open vlakte. In de laat-Romeinse tijd werd de streek aangeduid met de naam Toxandrië. De Toxandriërs kennen we in de geschriften van Julius Caesar ook als Eburonen.
Het Vlaamse Kempenland neemt het grootste deel van de provincie Antwerpen, het noorden, midden en westen van Belgisch Limburg en het uiterste noorden van Vlaams-Brabant in.
Ten noorden van de staatsgrens met Nederland zetten de Kempen zich voort door de zandgronden van het zuidoosten van Noord-Brabant (Nederlandse of (Noord-)Brabantse Kempen) tot voorbij Eindhoven, en in Nederlands Limburg (Peel, Weert), en vormen er één geheel mee. Bij Weert ligt hier ook het Nationaal Park De Groote Peel.
Het Kempenland ligt dus in het hart van het vroegere hertogdom Brabant en in het noordelijk deel van het voormalige graafschap Loon. Het moet overigens niet verward worden met het kwartier van Kempenland, dat weliswaar tot de Kempen behoort, maar er slechts een klein onderdeel van is.