Dag allen,
Toon was Back from the USA en was bezig de jetlag te verwerken. Ton moest met eigen ogen zien of het waar was wat EU-parlementariërs beweren te doen in Brussel: n.l. hard werken (hetgeen overigens door velen wordt betwijfeld). Daarom waren we weer met z’n vijven. Versterkt door donuts en muffins (niet meegebracht uit de USA) van Toon togen we naar Liempde voor een mooie KlikPrintenWandel-wandeling: het Ommetje Geelders. Op twee apparaten kwamen twee afstanden naar voren: bij Ton 14,8 km en bij Cor gaf de GPS 15,1 km aan (met een gemiddelde van 4,7 km per uur). We hebben het dus maar gemiddeld op 15, 0 km.
Het begon bij de kerk in Liempde, gevolgd door enkele bekende paden, maar naarmate we verder liepen betraden we ook onbekende paden en wegen. Maar af en toe dook een bekende stek op, zoals het wagonnetje van Kaiser Wilhelm. Een belangrijk deel van de tocht liep namelijk parallel aan het Duits Lijntje en zelfs een keer over het lijntje via een Bailey-achtige brug. Aan het eind kwam het pontje dat al eens als eerste hindernis moest worden genomen nu als laatste hindernis in beeld. Maar de trekkracht van Jan en Toon deed ons veilig aan de overkant belanden.
Mooie landschapselementen, zoals stilstaand water, of af en toe de stromende Dommel. Het stilstaande water was waarschijnlijk wel de oorzaak van de enorme muggenplaag in het eerste deel van de tocht. Uw columnist dacht even dat alle muggen van het westelijk halfrond uitgenodigd waren voor een congres in de Geelders en ook daadwerkelijk allemaal gekomen waren. Het antimuggenspul van Hank was niet toereikend om bij iedereen de muggen op afstand te houden.
Wat zagen we? In één wei zowel paarden, geiten als ezels. Ze deden elkaar niks. Dat is anders dan bij verschillende soorten mensen. Kleur zagen we ook. De distels hebben een prachtige kleur als ze bloeien. Ook de roze waterlelies lagen er prachtig bij. Later, bij het Duyfhuis dat Ton al meerdere keren gefotografeerd heeft (en wat ik ook maar weer eens deed), zagen we een vreedzame samenleving van korenbloemen en klaprozen.
Plotseling zagen we vreemd bouwsel zomaar in de natuur: een boxandbreakfast. Of het bedoeld is als kunst of dat er daadwerkelijk geslapen dient te worden werd daar niet duidelijk. Trek je eigen conclusie via: www.boxandbreakfast.nl.
We zagen ook weer ooievaars, kennelijk hadden ze niet alleen zelf jongen gekregen, maar in de buurt ook nog even een pakketje afgeleverd. Want iets verder op, bij het Duyfhuis, was Gijs afgeleverd. De ontvangers waren waarschijnlijk zo blij met Gijs dat ze direct een standbeeld voor de ooievaar hebben opgericht.
Met een beetje inhalig gedrag kwam aan het eind van de tocht de pont naar ons toe. Met de spierkracht van vooral Toon en Jan kwamen we ook nog aan de overkant voor het laatste deel terug naar de Liempdse kerk.
Een mooie tocht, het leert ons om na twee ervaringen toch maar weer antimuggenspul in de rugzak te stoppen.
Volgende keer bij Ruud.
Cor
Bron van de wandeling: KlikPrintenWandel.
