Dag lopers en om-moverende-redenen afwezigen,
We reden dankzij Cor gerieflijk naar Best voor een 10,8 km korte/lange tocht, na de start op de Espenhof. Een historisch punt uit de Tweede Wereldoorlog bij het Joe Mannpaviljoen was ons startpunt. Na weken droog weer dreigde regen, dat uiteindelijk ook wel weer meeviel. De gehele tocht voerde ons langs of liever gezegd over bospaden. Dus we waren wellicht ook wel droog gebleven, wanneer het echt doorgeregend had. Lees verder
Men zegt wel eens dat de geschiedenis zich herhaalt, eerst als tragedie, dan als klucht, maar bij de wandelclub is dat meestal andersom. Ook deze ochtend – een ochtend zoals alleen de lente die kan aanreiken, als een uitnodiging in groene inkt geschreven – begon zoals zovele ochtenden van het grijze maar glorieuze wandelgezelschap: met koffie, politiek, en een onheilspellende hoop op goed schoeisel. Lees verder
Dag allen,
Iedereen liep weer eens mee. Het begon, zoals vaker, bij Jacques. Daar staat de koffie al te pruttelen. Zijn panorama woonkamer waar het zonlicht via zorgvuldig gewassen ramen naar binnen viel, was het decor van een klassiek pensionadogesprek. Wij spraken van een wonderlijk geluk voor Jacques dat de OZB-belasting niet per raam wordt geheven, terwijl wij van de koffie met koek genoten. Lees verder
Dag allen, ook Toon die nog in de knoop ligt met zijn rug en daarom ontbrak op het appèl.
Onderstaand een verslag van onze wandeling van 10,1 km op 16 april 2025 in de omgeving van Boskant – samengesteld door Harry en een vreemdeling die AI heet (dus geholpen door moderne middelen).
We vertrokken zoals men wel vaker vertrekt op wandeldagen: met goede zin, enigszins te veel kleding aan, en een lichte twijfel over het weer. Boskant lag er stil bij, alsof ze elk ochtendgeluid eerst even afwachtend bekijkt voor ze het toelaat. Het pad wiegde ons rustig tussen bomen die zich al duidelijk van hun winterslaap hebben losgemaakt. Nog geen drukte, geen haast, slechts het getik van de motregen op de bladeren – een tikken dat je geruststelt in plaats van irriteert. Lees verder
Dag allen, ook de verhinderde Toon,
Deze keer een verslag geinspireerd op de ervaringen en de foto’s tijdens de wandeling, zonder hulp van AI.
Bij de koffie werden we getrakteerd op een vlammende toespraak van Cor voor – en door (nu wel met een beetje hulp van AI gemaakt) – Ruud ter ere van zijn 10-jarig jubileum als wandelaar. De extra lekkere macarons en cake maakten het feest compleet.
Wij gedenken Ton
Ton Puthaar is overleden. Opnieuw een schokkend bericht dat ons met droefheid vervult. En dat ook nog zo relatief kort na het overlijden van Hank Schults. Met het overlijden van Ton is de laatste van de “founding fathers”, de oprichters, van onze wandelgroep heengegaan.
Lees verder
Beste wandelgenoten,
Onze tocht begon deze keer zonder Cor, die in Turkije zat te wachten tot de stromende regen op zou houden zodat zij droog de golfbaan op zouden kunnen gaan. Toon serveerde een overheerlijke hazelnotentaart met koffie. Zoals altijd weer geanimeerde gesprekken, deze keer met vijf. Het verslag is niet wat jullie gewend zijn, maar ik heb de proza aangehouden. Daar zijn de verslagen van Ton altijd heel hoog op gewaardeerd dus heb ik de stijl nu eerst maar even doorgezet. Het is een experiment. De volgende keer kan dan een andere wandelgenoot de stijl aanpassen, of niet natuurlijk. Ik ben benieuwd of ChatGPT deze waarderingcijfers kan evenaren 😊. Lees verder
Dag allen,
Gezien de elders in het binnen- dan wel buitenland vertoevende leden liepen we met vier. Al was er geen sneeuw, ook hier was het landschap weids, vol zon en rijk aan stromend rivierwater. De tocht die Harry ons liet gaan startte in Hurwenen, was 12,6 km en bood fraaie verge- en doorzichten. Hij onderstreepte dat mede met zijn foto’s. Wuivend riet en zwemmende eendjes, zwevende vogels, fel blauwe luchten veraangenaamden deze tocht. Lees verder
Dag allen,
Op 19 februari 2025 was er natuurlijk de allerhartelijkste ontvangst bij Ton en Fiet op de Espenhof. We begonnen met z’n vijven, want Toon vierde de hele dag door zijn verjaardag met anderen. Alsnog van harte proficiat, Toon. De verjaardagstaart houden we wel tegoed.
Ton meldde dat tot zijn en ons verdriet hij niet kon meelopen vanwege een aandoening onder de naam hielspoor. Dat roept bij sommigen van ons dan gelijk associaties op. Wilde hij ons het spoor bijster laten zijn, want hij moet toch de wandeling plannen? Of wilde hij ons juist op een ander spoor zetten? Of spoort hij zelf niet? En dat allemaal bij een man die zelf gek is van het spoor. Maar dergelijke woordspelingen verhelpen geen hielspoor, dus we leven toch zeker met je mee, Ton. Sterkte en snel herstel gewenst. Lees verder
Dag lopers en van-een-verre-reis-(uit)-rustende Harry,
We verzamelden in een kasteel en zagen bij Jacques uit over het weidse landschap. De mist was opgetrokken. We reisden af in Cor’s wagen naar de dreven of landgoederen nabij Zundert en Breda voor een tocht van 11 km.
Vlak na de start troffen wij een gekwelde boom en iets verderop werd niet duidelijk of de paarden nu wel of niet voor een (hun?) gesloten ronde stal stonden. Fraaie pluimen woven ons toe voordat wij de bekkenvistrap bereikten. Ter geruststelling zij vermeld dat dit visvriendelijke installaties zijn. Lees verder