Dag allemaal,

We waren compleet en ’s middags zelfs versterkt. Met Jan liepen we 10,3 km (4,2 km gemiddeld) door mistig Brabants Water en het te annexeren Nuland. Vlakbij en deels onbekend. Mistig, schriel zonnetje – aanvankelijk – killig vochtig en berijpt. We stonden stil bij het droeve leed van de bezitter van het kinderlaarsje. Ik neem aan dat de laars geen verband hield met het gedrag van de honden die met busladingen werden aangevoerd. Hoewel nu wij 200 jaar Nederland vieren grijpt de kleur van de bussen wellicht terug op de strijd tussen de patriotten en prinsgezinden.

Op een kitscherig huis stond een vogel. Nuland op zijn best? Dat Nuland meer te bieden heeft bleek verderop: een soort tweezijdig urinoir en vogelhuisjes die deden denken aan het dorp uit de wandelweek. Wat is uniek. Jan en Cor studeerden over de route en de mogelijke varianten. We konden ons op glad ijs begeven. Gelukkig bleef het heel. Je zult maar Tay heten en dan moeten spelen met zo’n bal. Logisch dat het beest triest keek. Zoals je ziet zijn we trots op het Brabantse water.

Welkom aan de 5 dames die ons gezelschap versterkten en met ons kennis konden nemen van het met verve en betrokkenheid en toch ook afstandelijkheid door Cor gebrachte verhaal over LIBOR en de Rabobank.

Heel hartelijk bedankt. Wellicht houdt een mailtje met de sheets de herinnering vast. Dank ook aan de gastvrouw en –heer. Dat was het voor 2013.

Groet,

Ton V

Voor de foto’s: lees verder.